- encâm
- (F.)[ مﺎﺠﻥا ]son.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
encam — is., esk., Far. encām 1) Son, işin sonu Nereye varır bu işin encamı? A. İlhan 2) mec. Gelecek Encamımız hayrolsun demekten başka elden ne gelir? A. Gündüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
ENCÂM — Son, nihayet, netice … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ENCÂM-I KÂR — İşin neticesi, amelin sonu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
serencam — is., esk., Far. ser + encām 1) Bir işin, bir olayın sonu, akıbet Olsun deminiz, olmasın gamınız, hayra dönsün serencamınız. Y. Kemal 2) Başa gelen bir durum veya olay … Çağatay Osmanlı Sözlük
biglamış — etmam, ekmal, encam, nihayet, bihadd … Çağatay Osmanlı Sözlük
cacaça — gayet, nihayet, encam, had … Çağatay Osmanlı Sözlük
çapduk — intiha, encam, netice. licam i esb, parlak, at takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
EMED — Son, nihayet. Gayet. Encam, intih … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ENGAM — f. Vakit, zaman, an. Mevsim. (Aslı: Encam dır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GAYET — Çok, pek çok. * Nihayet. Gaye. Encam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük